Poznata je cinjenica da je majdanpecki kraj vrlo posumljen i sume prekrivaju oko 72% teritorija opstine. U sumama Srbije dominira bukva (Fagus sp.) koja u ukupnoj zapremini ucestvuje sa 40,5%, a u zapreminskom prirastu sa 30,6%, potom cer (Quercus cerris) sa 13,0% ucesca u zapremini i 11,4% u zapreminskom prirastu, kitnjak (Quercus petraea)sa 5,9% ucesca u zapremini i 6,1% u prirastu, sladun (Quercus frainetto)sa 5,8% ucesca u zapremini i 5,7% u zapreminskom prirastu, grab (Carpinus betulus) sa 4,2% ucesca u zapremini i 3,7% u zapreminskom prirastu, bagrem (Robinia pseudoacacia) sa 3,1% ucesca u zapremini i 5,7% u prirastu, luznjak (Quercus robur) sa 2,5% ucesca u zapremini i 1,7% u prirastu i poljski jasen (Fraxinus angustifolia) sa 1,6% ucesca u zapremini i 1,7% u tekucem zapreminskom prirastu. Od cetinarskih vrsta najzastupljenija je smrca (Picea abies) cije ucesce u zapremini iznosi 5,2%, a u zapreminskom prirastu 6,7%, crni i beli bor (Pinus niger P. sylvatica) ucestvuju u ukupnoj zapremini sa 4,5%, a u zapreminskom prirastu sa 9,8%, dok je jela (Abies alba) prisutna u zapremini sa 2,3%, a u zapreminskom prirastu sa 2,2%.
Uglavnom su to stare sume bukve, hrasta i graba ali je u odredjenom procentu prsisutna i crnogoricna suma. Povoljan uticaj na rast i zdravlje suma svakako ima mikroklima koja je kontinentalna ali blazeg tipa jer je prisutna velika kolicina vode akumulirana u djerdapskom jezeru. Sume svakako predstavljaju veliko bogatstvo i lepotu majdanpeckog kraja, prirodno staniste za razvoj mnogih biljnih i zvotinjskih vrsta. Postoje dva sumska rezervata na teritoriji opstine, zasticeni rezervat "Mustafa" i rezervat "Faljesana" a koji sluze da bi se omogucio razvoj sume na nekom podrucju u prirodnom okruzenju, bez sece drveca i drugih uticaja.
U selu Debeli lug nalazi se sumsko podrucje koje sluzi kao ogledno dobro prilikom obuke sumarskih inzenjera na Sumarskom fakultetu u Beogradu. U selu se nalazi kompleks predvidjen za smestaj studenata i profesora za vreme boravka u Debelom Lugu. Nedaleko, u dulini Todorove reke nalazi se sumski kompleks na severu Kucaja, Strogi rezervat prirode „Mustafa“, stavljen je pod zastitu da bi se ocuvala autohtona, stara, sumska zajednica mezijske bukve i hrasta kitnjaka. Prisustvo kitnjaka je posebno znacajno, jer je to poslednji veci kompleks hrasta kitnjaka u bukovim sumama. Starost stabala u rezervatu dostize preko 200 godina. Ovakva podrucja jos uvek netaknute prirode narocito su znacajna sa aspekta zastite i sirenja ugrozenih vrsta, i kao svojevrsne laboratorije na otvorenom, cija ocuvanost omogucava naucna istrazivanja i pracenje prirodnih pojava i procesa.